نقاشی 7
نقاشی 7 سی و سه ماهگی آوا:
امشب سومین شبی بود که با تب گذشت و من بیدار بودم کنارت مثل شب های گذشته. نمی دونم ویروس ها اینقدر قوی شدن یا داروهای تب بر بی اثر ؟؟؟؟
خلاصه این که، بعد از سه شب بیدار بودن و صبح سر کار رفتن و عصر تدارک غذای بیمار دیدن، من هنوز زنده ام و با انرژی تمام اومدم نقاشی های مهدت رو ثبت کنم. 
عجیب نیست آیا؟؟؟!!! 
واااااااااااای که چقدر خوشحال شدم از دیدن نقاشی هات عزیز دلم. 
کنارم نشسته بودی و یکی یکی نقاشی ها رو نشونم می دادی. حرف می زدی و شیرین زبونی می کردی. 
وااااااااااااای که چقدر خوشحالم از بودن با تو، نفس کشیدن با تو.
تاریخ عکس ها: 1392/12/03
دوستت دارم دختر نازنینم.
نبینم مریضیتو قربونت برم
ان شالله خوب خوب بشی واین ویروسای لعنتی دست از سرت بردارن
خسته نباشی. ایشالا زوده زود آوا کوچولو خوبه خوب میشه. 
