آوا

اینم یکی دیگه از بازی های اخیرمون. ایده اش از بابا بود. یه روز که از کار برگشتم، دیدم مشغول چسبوندن این آهنرباهای کوچولو (به محض این که فرصت کنم ازشون عکس می گیرم برات) به در و دیوار خونه هستی. بابا برام توضیح داد که کار با آهن ربا رو بهت نشون داده و این آهنرباها رو هم بهت هدیه داده که باهاشون بازی کنی. البته یه کم برات سخته که بعد از چسبیدنشون، جدا کنی که معمولا من و بابا کمک می کنیم. ولی با این که چند روز گذشته، هنوز برات جالبن. دستت می گیری و همه جای خونه رو زیر و رو می کنی و به هر چیزی و هر جایی می چسبونی. خیلی وقت ها هم وقتی نمی چسبه، تمام سعی ات رو می کنی که  بچسبه. خوب نمی چسبه کوچولوی من! نمی شه مجبورش کرد که ...  تازه بهشو...

بیست ماهگی آوا : کوچیکتر که بودی (حدود 18 ماهگی) وقتی تاب بازی می کردی، موقع تاب خوردنت برات شعر می خوندم. یکی از شعرهایی که برات می خوندم و فی البداهه بود، این بود که آوا جونم چشم داره ... آوا جونم ابرو داره ... (ریتمش رو با یکی از موسیقی های مورد علاقه ات هماهنگ کرده بودم) و اسم تک تک اعضای بدنت رو (که می دونستم می شناسی) می گفتم . خیلی این شعر رو دوست داشتی و هر کدوم از اعضای بدن رو که نام می بردم ، بهش نگاه می کردی و می خندیدی  بعد ها خیلی اتفاقی فهمیدم که این شعر به اشعار مورد علاقه ات تبدیل شده (گاه و بیگاه زمزمه اش می کردی خصوصا موقع خواب ) برای همین تصمیم گرفتم برای شناخت اعضای بدن ازش استفاده کنم. تا حالا که خیلی موثر بوده...

بیست ماهگی آوا : بازی با خمیر رو از 18 ماهگی شروع کردیم. اوائل خودم برات خمیر درست می کردم اما وقتی مطمئن شدم که خمیر رو دهن نمی گذاری، خیالم راحت شد و برات خمیر بازی خریدم. چند بار نشستم و با خمیر بازی کردم ( می خواستم یاد بگیری چطور به خمیر شکل بدی و باهاش بازی کنی)  این اولین تجربه ات بود. با یه میله باریک روی خمیر نقش زدی و کلی مامان رو خوشحال کردی تاریخ عکس : 1391/09/27 و تجربه دوم: چیزی شبیه به نی نی  خمیر رو خودم برات آماده می کردم و شما می چسبوندی تاریخ عکس :  1391/10/09 تاریخ عکس : 1391/10/18 و بالاخره اولین اثر هنری که می شه گفت، خودت با خمیر خلق کردی ( می گفتی "جوجه شده&...